Saturday 14 July 2012
စိမ္းညိဳ႕ေမွာင္ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ရဲ႕ညခ်မ္းမွာ
လတစ္ျခမ္းက အပိုင္းပိုင္းျပတ္လို႔ ။ ။
အစြန္းဆံုဆံုး ေပ်ာ္၀င္မႈဟာ
ဒဏ္ရာကုစားဖို႔ အဆင္႔မမွီ
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းကို ခြ်န္းဖြင္႔ထြက္ဖို႔
ထူးခတ္တဲ႔သံေယာဇဥ္ေတြ မ်ားလြန္းတယ္ ။ ။
ေခတ္နဲ႔အတူေမ်ာပါစီးဆင္းခ်င္တဲ႔ အိပ္မက္ျမစ္ဟာ
အေရာင္အေသြးမစံုမႈေတြေၾကာင္႔ လူလားမေျမာက္ႏိုင္ေသးခင္
တိုးထြက္ရုန္းကန္မႈေတြအတြက္ ေလာင္စာမျပည္႔တဲ႔အခါ
သူလိုငါလိုရက္စြဲေတြေအာက္မွာပဲ တလိမ္႔ေခါက္ေကြးေပါ႔ ။ ။
နဂါးတစ္ေကာင္တိမ္ညြန္႔စားဖို႔ ရက္နဲနဲလိုေသးတယ္ ။
အိပ္မက္ခရီး
ေတြးလက္စအေတြးေတြအားလံုး ေျဖေလ်ာ႔ပစ္လိုက္တယ္အိပ္မက္ေတြက သိပ္ကိုေလးလံလြန္းေနျပီ
ကိုယ္႔ပုခံုးကိုယ္ျပန္စမ္းၾကည္႔ေတာ႔ အနဲငယ္မာေက်ာေနသေယာင္ေယာင္..
ကိုယ္႔အေတာင္ကိုယ္ျဖန္႔ၾကည္႔လိုက္တယ္
တဟုန္ထိုးတက္ဖို႔အတြက္ ေလမလာေသးဘူး
မခ်ိတင္ကဲစိတ္ေတြနဲ႔ပဲ ညကိုခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည္႔လိုက္တယ္
ညကေတာ႔ နက္သထက္သာနက္လို႔..
ကိုယ္႔လိပ္ျပာကိုယ္ ျပန္ၾကည္႔ေတာ႔
ခပ္ယဲ့ယဲ့ေလး ျပံဳးျပတယ္
ရွိရွိသမွ်ေၾကကြဲျခင္းေတြကို တနင္႔တပိုးေထြးပိုက္ထားတဲ႔ပံုမ်ိဳး..
အေ၀းကထပ်ံသြားတဲ႔ ညငွက္ေတြကိုၾကည္႔ရင္း
မဆီမဆိုင္ အမုန္းက်ည္ဆံေတြပစ္သြင္းလိုက္တယ္
အာရံုေျခာက္ပါးစလံုးက အေၾကာက္အကန္ျငင္းဆန္လို႔
မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္ပါေတာ႔ မင္းအရမ္းပင္ပန္းေနျပီ..
အရိပ္လိုခ်င္လို႔ အပင္စိုက္တာပါ
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးျပီးမွ အသီးလဲစားခ်င္မိရဲ႕
ဒီလိုအေတြးေတြကပဲ ကိုယ္က်င္႔တရားကိုဖ်ားေစတာလား..
က်ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ႔စိတ္ဓါတ္ကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲစိရင္း
ဒီတစ္ညအိပ္မက္မွာလဲ ကိုယ္႔ခႏၶာကိုယ္ထမ္းကိုယ္႔လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ္..။
ၾကယ္ေၾကြနိဂံုး
တအံုေႏြးေႏြးနဲ႔ သြန္ခ်ခံလိုက္ရတဲ႔လတ္ဆတ္မႈ သံေယာဇဥ္ဟာ
အတြင္းေၾကဆိုတဲ႔ ဒဏ္ရာထက္ျပင္းထန္လြန္းေနခဲ႔ေတာ႔
၀င္သက္ထြက္သက္တိုင္းဟာ ခဲယဥ္းသထက္ခဲယဥ္းလာခဲ႔ !!
တစ္ေလာကလံုးအံု႕မိႈင္းတဲ႔ ရာသီနဲ႔
ဒီကမၻာ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲက
ဖေယာင္းတိုင္လို လူတစ္ေယာက္
ကိုယ္႔ဒဏ္ရာ ကိုယ္ေပ်ာက္ဖို႔
သက္ျပင္းကို ေဖ်ာ္ခ်ေနမိခဲ႔ !!
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႔ ဘံုဗိမၼာန္အတြက္
ပဥၥလက္ဆန္ဆန္ ရွာေဖြေတြ႕ႏိုင္ဖို႔
နတ္ပ်ိဳမရဲ႕ အျပံဳးတစ္ပြင္႔နဲ႔
ရင္ေငြ႕လႈံ ပန္းသီးတစ္လံုး
သံေယာဇဥ္နဲ႔စားသံုးဖို႔ လိုအပ္ေနခဲ႔ !!
၀င္ရိုးစြန္းအတြက္ သူရိန္ရဲ႕အျပံဳးမ်က္ႏွာဟာ
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ျဖစ္ခဲ႔ခ်ိန္
မြန္းၾကပ္မႈအလံုးအရင္းရဲ႕ ထိုးစစ္ဆင္ျခင္းမွာ
ေကာင္းကင္ျပိဳက်ခဲ႔တဲ႔ ၾကယ္တစ္လံုး
အာရံုေျခာက္ပါး ဆံုးရႈံးရင္း
ၾကယ္ သက္ ေၾကြ တယ္!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)